Maja Janoszek Andrzej był mocnym, dobrze zbudowanym facetem. Traktował kobiety z góry – jako istoty słabsze, uważał że nie są równie dobre jak faceci. Wybrał się na plażę, na której były dwie dwudziestoletnie dziewczyny, każda w skąpym stroju i stringach. W pewnym momencie poczuł, że musi klepnąć jedną z dziewczyn, która leżała na brzuchu, w wystający sponad plażowego koca tyłek.
Zrobił swoje, obrócił się, poczuł erekcję, a zaraz później nieznany i ostry ból w jego jądrach, który zaczął promieniować aż do brzucha. Zacisnął pięści i jakoś udało mu się ustać – to stopa Agaty zrobiła takie spustoszenie.
Jego jądra zrobiły się czerwone i bardzo wrażliwe, próbował je zasłonić, ale nie zdołał.
– A masz! – krzyknęła Agata i jej stopa od tyłu, po raz drugi spotkała obolałe i słabe jaja. Wiedział, że jego worek mosznowy nie był w stanie wygrać z delikatną stópką dziewczyny. Tym razem nawet nie zdołał nic wykrzyczeć (jego jądra były tak osłabione po poprzednim ciosie, stając się naprawdę delikatne jak kurze jaja), że natychmiast zgiął się w pół i osunął bezwładnie, uderzając mocno szczęką w piasek.
Druga z dziewczyn dokończyła dzieła zniszczenia, łapiąc leżącego na ziemi za jaja i gniotąc je w ręce. Poczuł, że napływają mu łzy do oczu i zaczął prosić, by go zostawiły.
Agata spostrzegła, że chłopak ma dość, ale postanowiła mu dać nauczkę. Złapała go mocno za jaja i zaczęła go ciągnąć za nie do góry. Chłopak próbował wstać, ale nie miał sił, ból rozsadzał mu całe podbrzusze, czuł, że serce zaczęło mu walić jak oszalałe. Dziewczyna w końcu się zlitowała i rzekła:
– I kto jest słabą płcią? My nie mamy jajuszek, chłopczyku. Mam nadzieję, że czegoś to cię nauczy.
Dziewczyny zaczęły się śmiać, a Andrzej poczuł się jak mała osaczona myszka przez koty.
Jeśli to opowiadanie ci się podobało, wesprzyj mojego bloga drobną wpłatą (lub: link bezpośredni). Utrzymanie strony kosztuje, a tylko w ten sposób będę mogła ją opłacić na przyszły rok. Jeśli chcesz zobaczyć więcej opowiadań z motywem „ballbusting”, zostaw pozytywny komentarz – nic tak nie daje motywacji do pisania, jak czytanie waszych komentarzy. Opowiadanie odzyskałam z nieistniejącego już bloga „Annabb” i dokonałam drobnej korekty językowej.
